Η εισαγωγή μελιού αποτελεί, εκτός των άλλων, ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα. Η εξαγωγή του μελιού σε χώρες ανά τον κόσμο αυξάνει και την παράγωγη των εκπομπών άνθρακα, που σχετίζονται με την μεταφορά οδηγώντας έτσι σε καταστροφικά αποτελέσματα για το περιβάλλον. Για παράδειγμα, το 90% του μελιού που καταναλώνεται στο Ηνωμένο Βασίλειο προέρχεται κυρίως από την Κίνα και την Τουρκία, αυξάνοντας έτσι κι άλλο το αποτύπωμα του διοξειδίου του άνθρακα στο περιβάλλον.
Η μεταφορά διαφορετικών ειδών μελισσών στην ίδια κυψέλη αυξάνει την ευαισθησία τους όσον αφορά τις ασθένειες και το θάνατο. Αυτές οι ασθένειες στη συνέχεια μεταδίδονται σε χιλιάδες άλλους επικονιαστές, στους οποίους εμείς και άλλα ζώα βασιζόμαστε (για την επιβίωσή μας). Για μετακινήσεις μελισσών εντός κράτους μέλους, ισχύουν οι γενικές απαιτήσεις για την υγεία των ζώων του άρθρου 124 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/429. Ειδικότερα, οι κανόνες επιτρέπουν την εισαγωγή μόνο κλουβιών βασίλισσας μελισσών (Apis mellifera), το καθένα από τα οποία περιέχει μία βασίλισσα με μέγιστο αριθμό 20 συνοδών ή δοχεία με αγριομελίσσια (Bombus spp.), το καθένα από τα οποία περιέχει αποικία 200 ενηλίκων μέλισσων κατ' ανώτατο όριο. Ως ειδικό μέτρο, ορισμένες απαιτήσεις ισχύουν για αποστολές αφού εισέλθουν στην ΕΕ στον καθορισμένο τόπο τελικού προορισμού.
Η είσοδος των μελισσών ρυθμίζεται κυρίως για να αποτραπεί η εισαγωγή δύο εξωτικών παρασίτων, του μικρού σκαθαριού της κυψέλης (Aethina tumida), που απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό από την ΕΕ, εκτός από την Περιφέρεια της Καλαβρίας και το άκαρι Tropilaelaps (Tropilaelaps spp. ), το οποίο απουσιάζει εντελώς από την Ε.Ε. Αυτά τα δύο παράσιτα έχουν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στους πληθυσμούς των μελισσών στις πληγείσες τρίτες χώρες και είναι σημαντικό να κρατηθούν έξω από την ΕΕ. Τέτοιες απαιτήσεις ισχύουν από το 2003.
Το εμπόριο των μελισσών γίνεται μέσω ταχυδρομείου! Πλέον παραγγέλνουν έτοιμες γονιμοποιημένες βασίλισσες μέσω ταχυδρομείου δείτε ενδεικτικό βίντεο.
Οι πληθυσμοί των εκτρεφομένων μελισσών ορισμένες φορές υποκύπτουν σε μια ασθένεια που ονομάζεται «διαταραχή κατάρρευσης της αποικίας» – το οποίο οι επιστήμονες συνδέουν με το «άγχος διαχείρισης των μελισσών», τη «δηλητηρίαση από φυτοφάρμακα» και «ανεπαρκή αναζήτηση τροφής / κακή διατροφή».
Τέλος, ας δούμε πώς συμβάλλει η μελισσοκομία στις φωτιές και στην κλιματική αλλαγή και τι επιδοτήσεις έχουν πάρει οι μελισσοκόμοι για τον εμβολιασμό των πεύκων με το έντομο που προκαλεί τη γνωστή βαμβακάδα και αυξάνει την παραγωγή πευκόμελου αλλά νεκρώνει και ξηραίνει τα δέντρα.
Κωνσταντίνα Λύρου